معنی میشل استروگف

اثری از ژول ورن

ژول ورن

برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی در سال 2011 میلادی

فیزیک دان انگلیسی

درخشش ابدى ذهن بى آلایش

فیزیکدان انگلیسی

برنده نوبل شیمی در سال 1978 میلادی

ژول ورن

ژول ورن

اندیشهی مرگ، اندیشهی رهایی است.

همان گونه که باستان شناسی اندیشه ی ما به آسانی نشان می دهد، انسان، اختراعی اخیر است و شاید اختراعی که به پایان خود نزدیک می شود.

اگر مردم میدانستند که برای کسب مهارتم چه اندازه سخت کار کردهام، دیگر هرگز برایشان شگفتآور نبود.

ما هر روز، بدون اینکه بدانیم به راستی در زندگی مردم چه می گذرد، داوری های نادرستی در موردشان می کنیم.

هر انسانی، تجربه های ویژه ی خودش را دارد و همین تجربه ها، منش و نحوه ی واکنش انسان ها را در شرایط گوناگون تعیین می کند.

داوری ما بر [پایه ی] شناخت خودمان و با توجه به پیرامونی است که ما در آن بزرگ شده ایم و بنابراین، نمی تواند داوری درستی باشد.

آنجا که نوری نیست، آدم خوشبین شاید پرتوی ببیند، ولی بدبین چرا همواره می خواهد آن را خاموش کند؟

بازیگر (1925- پاریس- فرانسه) از پدر و مادری ایتالیایی به دنیا آمد. از سال 1944 وارد سینما شد و تا سال‌ها نقش‌های دوم را به عهده می‌گرفت. در دهه 1960 به عنوان یکی از بازیگران سرشناس نقش‌های اصلی در سینمانی اورپا به شهرت رسید. با بسیاری از فیلم‌‌سازان بزرگ از جمله لوییس بونوئل، ژان لوک گدار، آلفرد هیچکاک و ژاک ریوت همکاری داشته است. برای فیلم پرش به خلأ برنده جایزه بهترین بازیگر از جشنواره کن و برای فیلم «یک ماجرای عجیب» از جشنواره برلین برنده جایزه شد. از فیلم‌هایش: صد و یک شب، بازیگران، مهمانی، همه چیز خوب است، همه خوب هستند، مزاحم زیبا، احمق‌های ماه مه، خطر در محل سکونت، بچه‌های نازپرورده، سپیده‌دم، جادوگر، ‌ تپش قلب، چیزهای زندگی، یک ماجرای عجیب.

1147